ยี่สิบสอง – เมษา – เดือนห้าปีเถาะ
ช่างเป็นวัน-ที่เหมาะ-จะหลีกหนี
จากความวุ่น-วายว่า-บรรดามี
อยากจะหนี-พักรบ-สงบใจ
หนีจากควัน-จากรถ-ที่แน่นหนัก
หนีข่าวภัย-พิบัติ-ทีโถมใส่
หนีจากข่าว-โชว์เต้า-แสนเศร้าใจ
อยากหนีไป-อยู่เปลี่ยว-ฟื้นเรี่ยวแรง
หลบไปนอน-ใต้เงาไม้-ให้เย็นฉ่ำ
หลบออกไป-ดื่มด่ำ-ลำธารใส
หลบไปยล-คลื่นลมน้ำ-ให้หนำใจ
อยากหลบไป – ปีนเขา – เข้าป่าดง
จึงเดินไป – หยิบใบลา – มาพินิจ
เซ็งจับจิต – ที่คิดไว้ – คงไร้ผล
หลังจากนี้ – คงจะ – ต้องจำทน
เพราะว่าคน – อนุมัติ – คงไม่ยอม
สี่เดือนผ่าน – ดันลา – ห้าครั้งติด
โอ้ชีวิต – จะเอา – ไงดีหนอ
หรือจะต้อง – เป็นไข้ – ไอเจ็บคอ
แล้วรีบไป – หาหมอ – ที่ชะอำ
หยิบมือถือ – จะโทรลา – หัวหน้าใหญ่
เริ่มด้วยไอ – หนึ่งครั้ง – ก่อนเปิดเผย
แต่เรายัง – มิได้กล่าว- อะไรเลย
เสียงว่าเฮ้ย – งานที่สั่ง – ว่าอย่างไร
บอสบอกว่า – ส่งงาน – ต้องวันศุกร์
เลยรีบลุก – จากเตียง – ส่งเสียงใส
ฝันกลางวัน – ชะอำ – ต้องขอบาย
วันนี้ไซร้ – งานเข้า – เศร้าจริงเอย
ประพันธ์โดย – Pathrix
ปล.สร้างจากเค้าโครงเรื่องจริง